چــه زیبــاست وقتـی میفهمـی


کسـی زیــر ایـن گنبد کبــود انتظــارت را میـکشد


چــه شیــرین است

طعــم چنـد کلمــه کــه میگــوید :

" کجــایــی" .....؟

دختران شهر
به روستا فکر می کنند
دختران روستا
در آرزوی شهر می میرند


مردان کوچک
به آسایش مردان بزرگ فکر می کنند
مردان بزرگ
در آرزوی آرامش مردان کوچک
می میرند

کدام پل
در کجای جهان
شکسته است
که هیچکس به خانه اش نمی رسد ..!

گروس عبدالملکیان

يک دقيقه سکوت !!
به احترام کساني که
شادي خود را با ناراحت کردنمان به دست آوردند!
بخاطر صداقت
که اين روز ها وجودي فراموش شده است!
بخاطر محبت
که بيشتر از همه مورد خيانت واقع گرديد!
يک دقيقه سکوت
به خاطر حرف هاي نگفته!!
براي احساسي که همواره ناديده گرفته مي شود!
يک دقيقه سکوت
به احترام قلب هايي که از سنگ اند...

«هیـچ کـجا» هم جاییست !
همان جاییست که بی تــو میشود بود...

راه است و چاه است و ديده ي بينا و آفتاب

تا آدمي بنگرد پيش پاي خويش

چندين چراغ دارد و بيراهه مي رود

بگذار بيفتد تا ببيند سزاي خويش

آرام باش

توکل کن

تفکر کن

سپس آستین ها را بالا بزن،

آنگــــــاه

دستان خدا را می بینی

که زودتر از تو دست به کار شده اند...

درک سادگی

از کشف تموم مجهولات این دنیا سخت تره

سادگی ها رو باور کن...

خوب ببین...

زندگی زیباست...

رنگارنگ است...

روزها خوبند...

ماه ها بهترند...

و سالها عالی ترند...

می گذرند....

و تو تمامی خوبی ها را تجربه میکنی...

قدم هایت که ایستاد...

روبرویِ خدایی...

رویِ ماهِ خدا را همانجا ببوس

تو تنها نیستی...

دوستانی در نزدیکی ات قدم می زنند،

که شاید هرگز نبینی...

مهربانی هایی که،

شاید بعد ها نصیبت شود...

گفته ی سهراب را گوش کردی؟؟؟

چشم هایت را شُستی؟؟؟

جورِ دیگر دیدی؟؟؟

خواب رویای فراموشی هاست!

خواب را دریابم،

که در آن دولت خاموشی هاست...

من شکوفایی گل های امیدم را در رویاها می بینم،

و ندایی که به من می گوید:

گرچه شب تاریک است

"دل قوی دار"

سحر نزدیک است...

"حمید مصدق"

خدایا
آنقدر خرابم که هیچ مرهمی آرامم نمی کند !
مرا در آغوش خود بگیر
دلم آرامشِ خدایی می خواهد

شجاعت به معنای این نیست

که ترسی در دل نداری

بلکه به معنای این توانایی است که 

نگذاری آن ترس فلجت کند.

زندگی یک گل سرخ است

پر از عطر،

پر از خار

پر از برگ لطیف،  

یادمان باشد اگر گل چیدیم،

عطر

خار و

گل و

برگ،

همه همسایه دیوار به دیوار همند.

آغوش مارا زنده نگاه مي دارد

پس بياييد با در آغوش كشيدن همديگه

زندگي را به هم هديه دهيم

چه زيباست عشق

عشقي تو را وادارد تا كوچكترين لحظه هاي زندگيت هنرمندانه ترين

كارها را انجام دهي...

اين عشق دوست داشتنيست

خدایا .....

جای سوره ای به نام " ^عشق " در قرآنت خالی ست

که اینگونه آغاز میگردد :

و ^قسم به روزی که _قلبت را می شکنند و جز ^خدایت مرهمی نخواهی یافت

چه خوب است آدمها یک نفر را هر روز دوست داشته باشند

نه...هر روز یک نفر را....!!

زمين را عشقي نيست تا زمينت نزنند

آسمان را دریاب.

ای خدای مهربان من دوباره توبه  میکنم

دوباره توبه میکنم ولی نه از گناه خویش ،بلكه ازنیایشم ، عبادتم ،ازدعای خویش....
و توبه میكنم من از نماز خویش ای خدا....از آن نماز خسته ام كه دل به صد هوا دوید و در حضور مهربان تو،ناز صد نگار را كشید و عشق را ندید....
ازآ ن نماز ای خدا توبه میكنم....
از آن قنوت هم خدای مهربان ، كه كردم از تمام آسمان لطف تو طلب ،سكه ای و مركبی و خانه ای برای خویش .....و بود در كنار من كسیكه خسته و گرسنه بود و هم غریب ، هیچ یاد ازو نكرد این دلم . . .
خدا از آن قنوت توبه میكنم....
از آن ركوع از آن سجود از آن دو چشم پر ز خواب از آن نماز بی صواب ،از آن دعای حبس گشته در حباب زندگی ، نه بندگی . . . .
ای خدا ، من از نماز خویش توبه میكنم....خدای من ، خدای مهربان من ، و توبه میكنم از آن گرسنگی و تشنگی ز روزه ام ،نبود آنچه خواستی ، نبود در سزای تو و یا نبود لحظه لحظه اش برای تو....
در آن بهارعشق و بارش بهانه های بخششت به روی شاخ و برگهای خاك خورده ی دلم ،فقط قرار بود كه خویش را به زیر بارشش سپارم و دگر تو كار خود كنی ، ولی به زیر سقف دلسپرده های این جهان پست و خسته ، جستم وچه زود جمع كردم از چهار سوی ، خویش را مباد تا كه قطره ای مرا تر از لطافت بهشت بی ریای عاشقان كند...
مرا ببخش ای خدا كه باز توبه میكنم ،ولی خدای مهربان ، فقط همین دو قطره اشك را ز من پذیر ، كه هست این دو قطره اشك هستی ام ، نیایشم ، بهانه ای برای بخششم ،هدیه ای برای پیشگاه تو نبود جز همین دو قطره اشك سرد جاری از دو گونه ام.....
مرا ببخش ای خدا از این دو قطره اشك نیز توبه میكنم.....

گــاهــي مــجــبــوري بــراي راحــتــ کــردن خــيــال ديــگــران ...
خــود را خــوشــحــال نــشــان بــدهــي...
ولـــــي چــه حــيــفــ کــه درونــتــ....
غــوغــاســتـــــ ...

ناگهان فرو ریخت نیمکت چوبی پارک ،

درست مثل من در آخرین نگاهی که دلتنگ بود .

هی راه می روم ،

هی شعر می خوانم ،

هی جای خالی تو را می نویسم .

درختان برگ برگ اشک می ریزند

و پرندگان به چیدن تنهایی من گرد می آیند .

نترس ،

بی راهه نمی روم ؛

در چشمهای تو دنبال خودم می گردم .

برای من 
دوست داشتن 
آخرین دلیل دانایی است
اما هوا همیشه آفتابی نیست
عشق همیشه علامت رستگاری نیست
و من گاهی اوقات مجبورم
به آرامش عمیق سنگ حسادت کنم
چقدر خیالش آسوده است
چقدر تحمل سکوتش طولانی ست
چقدر ...

علی صالحی

از دردهای کوچک است که آدم ها می نالند ، 

ضربه اگر سهمگین باشد ،..

درد اگر بزرگ باشد ،..

آدم خودش لال می شود ...!

"فروغ فرخ زاد"

سکوت گورستان را میشنوی ؟
دنیا ارزش دل شکستن ندارد !

گاهی آنقدر دلتنگ کسی می شوی !

که اگر خودش بفهمد ...

از نبودنش خجالت میکشد .!.!.!

دیــر بـــاریدى بـــاران...

دیـــر..!

من مدتـــ هاستــ

در حجــم نبــودن کسى خشکیـــده ام...!

به جای آنکه به تاریکی لعنت بفرستید ، یک شمع روشن کنید.

کنفسیوس

1. متن ها و اس ام اس های او را دوباره و دوباره می خوانید.
2. وقتی با او هستید بسیار آهسته قدم می زنید.
3. هر زمان که پیش او هستید، تظاهر به خجالتی بودن می کنید.
4. وقتی به او فکر کنید، قلباتان تندتر و تندتر می تپد.
5. زمانی که به صدایش گوش می دهید، بدون دلیل لبخند می زنید.
6. وقتی او را تماشا می کنید، دیگر قادر به دیدن اطرافیانتان نیستید و فقط او را می بینید.
7. شروع به گوش دادن به آهنگهای آرام می کنید.
8. او همه فکر شما می شود.
9. بوی او شما را به وجد می آورد.
10. متوجه می شوید که زمان فکر کردن به او، همیشه به خود لبخند می زنید.
11. حاضرید هر کاری برایش انجام دهید.
12. هنگام خواندن این متن همواره فقط یک نفر ذهن شما را بخود مشغول کرده بود.