باز باران٬ با ترانه میخورد بر بام خانه

خانه ام کو؟ خانه ات کو؟ آن دل دیوانه ات کو؟

روزهای کودکی کو؟ فصل خوب سادگی کو؟

یادت آید روز باران گردش یک روز دیرین؟

پس چه شد دیگر٬ کجا رفت؟

خاطرات خوب و رنگین

در پس آن کوی بن بست در دل تو٬ آرزو هست؟

کودک خوشحال دیروز ،غرق در غمهای امروز

یاد باران رفته از یاد ،آرزوها رفته بر باد

باز باران٬ باز باران میخورد بر بام خانه

بی ترانه ٬بی بهانه، شایدم گم کرده خانه

کمتر بترس، بیشتر امیدوار باش
کمتر ناله کن، بیشتر نفس بکش
کمتر حرف بزن، بیشتر بشنو
کمتر متنفر باش، بیشتر عشق بورز

و در این صورت است که تمامی چیزهای خوب جهان از آن تو خواهد بود

همیشه خدا رو تو نمازو روزه و مسجد نمیشه پیدا كرد.......

گاهی میشه خدارو تو شاد كردنه دلی دردمند دید......

دیـشـب خـدا آهـسـتـه درِ گـوشـم گـفـت:

دیــــــگـــــه بـــَـســــــه...

بـاران از اشــک هــایــت خــجــالــت مـی کــشــد...!

از کسی که دوستش داری ساده دست نکش!!!

شاید دیگه هیچکس رو مثل اون دوست نداشته باشی

و از کسی هم که دوست داره بی تفاوت عبور نکن

چون شاید

هیچوقت

هیچکس

تو رو به اندازه اون دوست نداشته باشه!!!

هنوز به دیدار خدا می روند ...
خدایی که در یک مکعب سنگی خود را حبس کرده !!
خدا همین جاست ، نیازی به سفر نیست !
خدا همان گنجشکی است که صبح برای تو می خواند ،
خدا در دستان مردی است که نابینایی را از خیابان رد می کند،
خدا در اتومبیل پسری است که مادر پیرش را
هر هفته برای درمان به بیمارستان می برد ،
خدا در جمله ی " عجب شانسی آوردم"است !!
خدا خیلی وقت است که اسباب کشی کرده و آمده نزدیک من و تو!!
خدا کنار کودکی است که می خواهد از فروشگاه شکلات بدزد !!
خدا کنارساعت کوک شده توست، که می گذارد 5 دقیقه بیشتر بخوابی!!
از انسانهای این دنیا فقط خاطراتشان باقی می ماند
و یک عکس با روبان مشکی،
از تولدت تا آن روبان مشکی ، چقدر خدا را دیدی ؟!
خدا را 7 بار دور زدی یا زیر باران کنارش قدم زدی؟
خدا همین جاست، نه فقط در عربستان!
خدا زبان مادری تو را می فهمد، نه فقط عربی را !

خــــدایـــــا دوسـتـــت دارم...

دختر ۵ ساله‌ای از برادرش پرسید :
معنی عشق چیست ؟؟
برادرش جواب داد :
عشق یعنی تو هر روز شکلات من رو ،
از کوله پشتی مدرسه‌ام بر میداری ،
و من هر روز بازهم شکلاتم رو همونجا میگذارم...

دیـگـران مـیـپـرسـنـد:
بـــیـــداری؟
آری بـی"دار"م ...
چرا که اگر "دار"ی داشـتــم
یا قالی زندگیم را خود میبافتم...
یا زنــدگــیــم را به "دار" می آویـخـتـم
و خلاص ... !

زن جنس عجیـــــبی ست


چشم هایش را که می بنـــــدی ؛
دید دلــــش بیشتر میشود !


دلش را که میشــــکنی ؛
بـــــاران لطافت از چشم هایش سرازیــــــر


انگـــــار درست شده تا روی عشــــق را کــــــم کند

یک شب زمستانی؛
سردار به سرباز نگهبان گفت: سردت نیست؟
سرباز جواب داد: عادت دارم!
سردار گفت: میگویم برایت لباس گرم بیاورند…و رفت و…
آن وعده که کرد از یادش رفت…!
صبح جنازه یخ زده سرباز را دیدند که روی دیوار نوشته بود :
به سوز سرما عادت داشتم… وعده واهی تو… ویرانم کرد!

این یكی از تضادهای زندگی ماست که آدم همیشه کار اشتباه را در بهترین زمان ممکن انجام میدهد ...!

"چــارلـی چـاپلـیـن "

موهای یک زن خلق نشده برای پوشانده شدن!

یا برای باز شدن در باد،
یا جلب نظر،
یا برای به دنبال کشیدن نگاه چشمان هرز؛

موهای یک زن خلق شده برای مردش،
که بنشیند شانه اش کند،
ببافد و برای لیلی اش مجنونتر شود..

چقدر ناراحت و غمگینم

از نگاه خسته و ناتوان پدر

از دست های پینه زده

از ناله های شبانه دگر

بغض سنگین به اندازه دریا

سد می کند راه گلویم را

گریه می کنم به حال زار پدر

برای او که مریض است این شب ها

چقدر مادر پیر و شکسته شده

همپای پدر می کشد این دردها

زندگی خلاصه شده در این حرف

درد و رنج و سختی فردا

امید از زندگی رخت بسته

در خانه مرده این کبوتر خسته آه...

مَن زَنم !

زَنی اَز جنس خواهَرَت

زَنی اَز جنس مادَرَت

زَنی اَز جنس هَمسَرَت

هَر گاه نِگاهی نابِهِنگام ،

اَز سَر ِهَوَس بَر مَن اَنداختی ؛

ناموس خود را ،

دَر چَشـمان پَلیدِ رَهگذَران اِنسان نما حِس کُن ...

آنچه تو را بهِ خَشم وامیدارَد ،

بَرادَر و پِدَر و شوهَر ِمَن را نیز....

اي آسمون زيبا امشب دلم گرفته

از های و هوی دنیا امشب دلم گرفته


يک سينه غرق مستي دارد هواي باران

از اين خراب رسوا امشب دلم گرفته

امشب خيال دارم تا صبح گريه کردن

شرمنده‌ام خدايا امشب دلم گرفته

خون دل شکسته بر ديدگان تشنه

بايد شود هويدا امشب دلم گرفته

ساقي عجب صفايي دارد پياله تن

پر کن به جان مولا امشب دلم گرفته

گفتي خيال بس کن فرمايشت متين است

فردا به چشم اما امشب دلم گرفته

باید خــــــــــــــودم را ببرم خانه
باید ببرم صورتش را بشویم
ببرم دراز بکشد
دلداری‌اش بدهم که فکر نکند
بگویم که می‌گذرد که غصه نخورد
باید خودم را ببرم بخوابد
من خسته است!


علیرضا روشن

سيمين دانشور